به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ناظر، در دو سال گذشته آن قدر قیمت مسکن افزایش یافت که بسیاری را به حاشیه شهرها و برخی دیگر را به زندگی در خانههای اشتراکی واداشت. در مقابل خانههای لاکچری چندصدمیلیارد تومانی بالاشهر تهران، شاهد پشتبامخوابی و خانههای اشتراکی در دولت مردمی بودیم. دولت هم برای کاهش مشکلات مسکن یکی از تنها راههای چاره را طرح وعده ساخت میلیونی مسکن دید. وعدهای که نسبتی با واقعیتهای اقتصاد ایران نداشت و در نتیجه دولتمردان را از این وعدهها عقب راند. در دولت سیزدهم بود که اجاره چادرهایی که روی پشتبامها یکی پس از دیگری علم شده بودند، با ۵۰ هزار تومان در شب رواج پیدا کرد. این در حالی است که دولت قول داده بود طبق قوانین سالی یک میلیون مسکن بسازد تا شاهد افزایش نرخ مسکن نباشیم اما نهتنها سالی یک میلیون مسکن ساخته نشد، بلکه بعد از یک سال، دولت هر بهانهای آورد تا از این وظیفه قانونی شانه خالی کند و حتی محمد مخبر، معاون اول دولت سیزدهم در یکی از مصاحبههای خود اعلام کرد: «مسکن را باید مردم بسازند نه دولت.»
هرچند که اصولگرایان در دولت قبل در این زمینه به عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی وقت تاختند و بر این عقیده بودند که کنار گذاشتن مسکن مهر توسط آخوندی باعث افزایش قیمت مسکن شده است. حالا که همین منتقدان زمام امور کشور را به دست گرفتهاند، نتوانستهاند به این وظیفه قانونی خود عمل کنند و به نظر میرسد دولت رئیسی تنها راه فرار رو به جلو را در پنهان کردن انفجار نرخ مسکن دیده و در این راستا ۹ ماه از انتشار گزارش مرکز آمار ایران درباره نرخ مسکن ممانعت به عمل آورد.