به گزارش پایگاه اطلاعرسانی ناظر خبر، کریم خورسندی مژدهی روزنامهنگار در یادداشتی نوشت: باخبر شدیم که این روزها اکثر سالنهای ورزشی (با مالکیت اداره ورزش و جوانان شهرستان رشت) بنا بر دلیلی تعطیل کردهاند و به بهانه تعمیرات یا عدم تمدید قرارداد از سوی مالک، دربشان بر روی علاقهمندان به ورزش قفل شده و در فصلی که اکثر خانوادهها فرزندانشان را برای آموزش ورزشهای گوناگون راهی اماکن ورزشی و هیئتها میکنند؛ تعطیلی سالنها به معضل و مانعی برای ورزش بدل شده و خانوادهها و ورزشکاران نونهال و نوجوان سرگردان در سالنهای تعطیل شده رها شدهاند!
همه این اتفاقات در حالی شکلگرفته که فصل تابستان نه فصل تعمیرات اماکن ورزشی است و نه اینکه فصل تعطیلی و بستهشدن این مراکز آموزش ورزش است؛ چرا که بسیاری از دانشآموزان و نونهالان و نوجوانان در اوقات فراغت تابستان در رشتههای مختلف ورزشی ثبتنام و مشغول فراگیری آموزشهای دلخواه و آخرین متد ورزشی هستند.
از نکات جالبتوجه دیگر اینکه برخی خانوادهها اعلام میکنند که پس از ثبتنام و پرداخت شهریه ۳ماهه هم اکنون در بلاتکلیفی هستیم و زیرا علیرغم پرداخت هزینه، در آموزش فرزندان ما وقفه افتاده است!
البته آنچه از ظواهر امر برمیآید اینکه اداره ورزش و جوانان به تمام اجارهکنندگان بخش خصوصی و یا سالنهای تخصصی هیئتهای ورزشی اعلام کرده که بهخاطر مشکلات کارشناسی و تعیین قیمت اجاره سالنها و خلا قانونی موجود در مورد تنظیم قرارداد موقت همه باید تمامی درآمدهای حاصله خود را بدون دخل و تصرفی بهحساب خزانه واریز کنند و فقط بهعنوان متصدی، سالنها را اداره نمایند!
ماجرایی که این روزها به مزاج کسی خوش نیامده و کسی هم حاضر نیست برای اداره ورزش و جوانان بدین شکل کار کند و…
متأسفانه این نحو برخورد با متصدیان سالنها و هیئتهای ورزشی بههیچوجه پسندیده نبوده و جا داشت اداره ورزش و جوانان گیلان همچون سنوات گذشته و بهموقع با مستأجران و هیئتها قرارداد منعقد میکرد و یا حداقل طی قراردادهای موقتی تا تعیین تکلیف نهایی کارها بهدرستی پیش میرفت و کارهای اجاره ساعتی به افراد و تیمهای ورزشی و حتی برای ثبتنام کلاسهای آموزشی طرح و برنامه ایجاد میشد.
متأسفانه آنطور که گفته و شنیده میشود سالنهای توپی و سالن بزرگ مجموعه یادگار امام بسیاری را گرفتار کرده و از نگهبان گرفته تا ورزشکاران و خانوادهها همه را به جان هم انداخته است! حال چه وقت و کی قرار است این معضل رفع شود و هماهنگیهای بین سازمانی برای حل این معضل ایجاد گردد فقط خدا میداند و بس!